გაზეთიდან "მეტი სინათლე" #56 2001 წ.

 

ცოტაც `ჩრდილოელ` მეზობელზე...

სულ ცოტაც ალბათ, ~ჩრდილოელ~ მეზობელზე (მეტი დრო და საშუალება არ გვრჩება) საითაც ქვეყნის ქაჩვა ამ ბოლო დროს მოვინდომეთ ქართველობის ერთმა ნაწილმა...
რუსეთის სახელმწიფოს, მის იმპერიულ ზრახვებს ჩვენ ვერ გაგაცნობთ, იგი ყველასთვის ცნობილია. ჩვენ გამოვცადეთ მისი მეზობლობაც, ~ძმობაც~ და ~ერთგულებაც~.
რამდენადაც არ უნდა დავხუჭოთ თვალები, ყველა დროის ყველა დამპყრობელს ჰქონდა რაღაც კარგიც, რამაც ბოროტებასთან ერთად ერს და ქვეყანას სარგებელი მოგვიტანა, ანუ გვარგო, ჭკუა გვასწავლა, სასიკეთო სამსახური გაგვიწია. ამ მხრივ არც რუსეთია გამონაკლისი, მით უფრო ღმერთის ნებით, ბოლო ორი საუკუნე მათთან ერთად მოვდიოდით - ერთი რელიგიური მრწამსით, და დღევანდელ ადამიანებში ღრმად არის გამჯდარი ამ ორ ხალხს - ერს შორის დაწყებული სულიერი კავშირები, ფიზიკურად საერთო შერეული ოჯახების არსებობით დამთავრებული, რომელთა რაოდენობა საკმარისად ბევრია. ე.ი.გავლენა რუსეთისა ჩვენში დღეს ყველაზე მეტია სხვა ერებთან და ხალხებთან შედარებით, და ამაზე თვალის დახუჭვა უაზრობაა.
უკანასკნელ საუკუნეში ღმერთმა ჩვენ ორჯერ მოგვცა საშუალება მას - რუსულ იმპერიას გამოვხსნოდით, გამოვყოფოდით დამოუკიდებელი სახელმწიფოს აღდგენა-შექმნისთვის, მაგრამ იმავ ღმერთის ნებით, ერთხელ არ გამოგვივიდა, უნდა ვიფიქროთ, ამით რაღაც გვითხრა ღმერთმა, რაღაც დიდი დასაფიქრებელი მოგვცა სწორედაც ამ ქვეყანასთან - რუსეთთან ურთიერთობის მომავალში განსაზღვრისათვის. ე.ი. თუ იგივეს გავიმეორებდით, იგივე დაგვემართებოდა, ან იქნებ უარესიც გვეწეოდა, ალბათ.
არადა, ჩვენ იგივე გზით ვაპირებთ ქვეყნის დამოუკიდებლობის შენარჩუნებას და სახელმწიფოებრივად არ გვემჩნევა, რომ წინა მაგალითმა რამე გვასწავლა, რამე დაგვანახა, - ისევ ნატო-აშშ გვაკერია პირზე, რომელიც მსოფლიოზე გაბატონების ამბიციებით რუსეთთანაა სამკვდრო-სასიცოცხლოდ დაპირისპირებული. ე.ი. ჩვენ სახელმწიფოებრივად, პოლიტიკურად რუსეთს დავუპირისპირდით კვლავ, და რამდენაც არ უნდა ვიძახოთ, არაო, ~ფიცი~ არ გვიშველის, რამეთუ ~ბოლო~ გვიჩანს და რუსეთი ამას ხედავს (გავიხსენოთ ანდაზა: `ფიცი მწამს, მაგრამ ~ბოლო~ არაო!~).
ჩვენ თუ გვინდა თავი მოვიტყუოთ, კი ბატონო, მოვიტყუოთ, მაგრამ ეს საზიზღარი რუსეთი არ გახდა ~ჩვენი მეზობლის მეზობელი~, და არ ემჩნევა, რომ გახდება. პირიქით, იგი დღითიდღე მსოფლიოში უფრო მეტ ამბიციებს ამჟღავნებს და ისეთ ნაბიჯებს დგამს, იგივე მსოფლიო საგონებელშია ჩავარდნილი: - როგორც ისტორიულად ყოველთვის, თავისი ტერიტორიების მტრებისთვის დათმობით (მოსკოვის ~დატოვებით~ და ~გადაწვით~), საკუთარი მოსახლეობის თუნდაც ნახევარზე მეტის გაწირვით, ახალ შეტევაზე გადმოსვლას ხომ არ აპირებს ~მტრისთვის უხილავი~ ახალი ტაქტიკით, თუ სტრატეგიით? არადა, ფაქტი სახეზეა, მისგან ასეთი ნაბიჯები იდგმება...
არადა, ეს ასეა და ასე უნდა მოხდეს! ჩვენს ნათქვამ სიტყვას თუ ვირწმუნებთ, ღმერთის ნებით სწორედ რუსეთი მსოფლიო მნიშვნელობის ახალი მისიის აღსრულებისთვის ემზადება, და, თუ გადარჩენამ, იგი ხდებამსოფლიო სულიერი ცენტრი (გადანაცვლება ხდება სამხრეთიდან ჩრდილოეთით - ~მერწყულის~ ერას შესაბამისი ტერიტორიის მიხედვით), ხოლო თუ დაღუპვაა, - აქაც რუსეთს ევალება სიტყვის თქმა.
ამდენად, რუსეთთან ხუმრობა ყველა შემთხვევაში ძვირად დაგვიჯდება (აკი გვიჯდება!) თუ სერიოზულად არ მივიღეთ ჩვენი გაფრთხილება, არ შევისმენთ უფლის, სულით მიღებული სიტყვის გაფრთხილება.
გამოსავალი, სამწუხაროდ, თუ საბედნიეროდ, არც იმაშია, თუ რუსეთის ნებას დავყვებით და კვლავინდებურად მას ჩავეხუტებით, რა სურვილ-ტენდენციებიც ახლა გამოიკვეთა, მის იმპერიულ ამბიციებს თავი რომ დავანებოთ, რუსეთიც საუკუნეების მანძილზე იმავ ანტისიტყვით იკვებებოდა და ახლაც იკვებება, რითაც ჩვენთვის დღეს ცნობილი ~მხსნელი დასავლეთი~. ამჟამად იქაც - რუსეთშიც იგივე კაპიტალისტური სისტემაა დანერგილი, ინერგება მთელი სიღრმეებით და ამ მხრივ შეღავათი საქართველოს არ მიეცემა, იქიდან შვება არ იქნება; კომუნისტური წყობის ნოსტალგია ამ საქმეს ვერ უშველის. თვით კომუნისტობაც - მისი კლასიკური გააზრებით, არ ითვალისწინებს საერთო პროლეტარულ მასად ქცეული ხალხების ეროვნულ სახელმწიფოებად არსებობას! -ამ საზოგადოებაში ყველა პროლეტარია, ყველა ძმაა, მაგრამ ვიცით რას ნიშნავს ~ძმა~, როცა ერთი ~უფროსია~, მეორე - ~უმცროსი~.
ნუ ავურევთ ერთმანეთში, რა ჰქონდა ამ სისტემას - კომუნისტურს კარგი იმაში თუ რა მიზანს ემსახურებოდა იგი; ვის მიზნებს ემსახურებოდა იგი - სისტემა და ვის როგორ სურდა მისი გამოყენება. ნუ გავუშვებთ ყურს იქით სიონური სისხლის მართლაც ბრძენთა ნათქვამს: - ~ყურადღება მიაქციეთ ჩვენს მიერ შექმნილი დარვინიზნის, მარქსიზმის, ნიცშეიზმის წარმატებებს,ამ სწავლების გამხრწნელი ძალა ჩვენთვის აშკარაა~!..
არავისთვის არ არის დღეს საიდუმლო, რომ პროლეტარიატის ბელადი ლენინი იყო 30-ე ხარისხის მასონი, ხოლო მისი მარჯვენა ხელი რევოლუციის გამარჯვებისა - ტროცკი იყო უმაღლესი, 33-ე ხარისხის მასონი, და არა მარტო პროლეტართა ეს ~ბელადები~...
როდესაც ერზე და ქვეყანაზე ვსაუბრობთ, მის დამოუკიდებლობაზე, მატერიალური კეთილდღეობის დაბრუნებასთან ერთად, იმაზეც უნდა ვიფიქროთ, ვინმე ხომ არ გვატყუებს და ჩვენი ეროვნულობის, სახელმწიფოებრიობის წაშლას ხომ არ აპირებს. მატერიალური კეთილდღეობა კარგია და საჭიროც არის არსებობისთვის, მაგრამ შენ - ქართველს რაც გინდა უნდა იფიქრო, გაგაკეთებინებენ თუ არა იმას, შეგინარჩუნებენ სახეს, რწმენას, ტრადიციას?! თუ ყველაფერ ამისგან დაგცლიან, გამოგფიტავენ და ბოლოს საცხოვრისსაც წაგართმევენ, მოგკლავენ და გაგანადგურებენ?
ვიღაც ამბობს, დღეს სხვა დროა და არც ისეა საქმე, დღეს მსოფლიოში სხვა წესრიგი მოქმედებს, ანუ ხელსაც ვერავინ გვახლებსო.
დიახ, დღეს სხვა დროა, და თუ ამდენი ვიცით, მაშინ ისიც უნდა ვიცოდეთ, რომ როგორც არასდროს, დღეს ისე არის ადამიანი მზად დედამიწაზე გლობალურად სიცოცხლის მოსასპობად ყოველმხრივ, ყველაფრით (სოციალურად, ეკონომიკურად, რესურსების ხარჯვით, ავადმყოფობებით, ეკოლოგიით, ახალ-ახალი მასობრივი მოსპობის იარაღების აღმოჩენა-შექმნით თუ სხვა), უსწრაფესი სისწრაფით დასასრულისკენ მივემართებით, გამოსავლისთვის კი ჯერ კაცობრიობას ვერ მიგვიგნია.
ძიება არის, მაგრამ ვერ მიაგნო მსოფლიომ ხელშესახებ გამოსავალს; თეორიულად სახავს გამოსავალს, მაგრამ არ ხერხდება, ვერ ხერხდება მისი პრაქტიკულად განხორციელება; ამ მხრივ თითქოს წინ ვდგამთ ნაბიჯებს, პოლიტიკურად ვცდილობთ საერთო მოიძებნოს ახალი მსოფლიო წესრიგის, ურთიერთობების დასამყარებლად, მაგრამ ყველაფერი მაინც დასასრულისკენ მიდის, ერთის მხრივ დედამიწას სასიცოცხლო მარაგი კატასტროფულად უმცირდება, მეორეს მხრივ საოცარი სისწრაფით ხდება ადამიანის სულიერი დაცლა, გამოფიტვა, დეგრადირება... ანუ ერთის მხრივ ერთნი თუ აღწევენ მატერიალურ კეთილდღეობას, სანაცვლოდ სულიერ დეგრადაციას განიცდიან, ხოლო მეორეს მხრივ, მასას თუ უჭირს ამ კეთილდღეობის მიღწევა, ეს გაჭირვება მას უბიძგებს ჭაობისკენ, რომელშიც დღითიდღე იგი უფრო ღრმად ეფლობა და იქიდან გამოსავალი არ ჩანს, ამ გამოსავალს ვერავინ ვერ ხედავს და თუ უფრო გულახდილები ვიქნებით, არც არავინ ეძებს გულით გამოსავალს.
ანუ, ოცნება ოცნებად, სურვილი სურვილად, მაგრამ თეორიული მსჯელობანი შედეგს ვერ იძლევიან, პრაქტიკულად ვერ ხერხდება დედამიწის, ზოგად-ადამიანის სიკვდილისკენ სვლის შეჩერება; `მშრალი~ ქადაგებებით ვერ გახდა ადამიანი კეთილი, პატიოსანი, ყველასადმი თანაბრად მოყვარული, ანუ ვერ გაითავისა ღმერთის ჭეშმარიტი სიყვარული, რადგან ვიღაც გვერდიდან, შიგნიდან, სხეულიდან გამუდმებით მოსძახის: მოკალი, წაართვი, არ დაინდო, არ აპატიო, გასუწორდი, მგლად იქეცი, შეჭამე შენ, თორემ ის შეგჭამს შენ.
და ეს გახდა ადამიანური არსებობის ცხოვრების წესი, მიზეზ-შედეგობრიობის კანონით, ეს წესი იქცა ადამიანთა მართვის კანონად, სავალებულო შესასრულებელი კანონი იქცა ამ წესის დამამკვიდრებელი და გამღრმავებელი; ყოველივე კი პოლიტიკაში აისახა, დამკვიდრდა, რომელმაც ადამიანთა მართვა იტვირთა; ანუ პოლიტიკა იქცა ამ წესის მკარნახებელი, დამამკვიდრებელი.
სიტყვა არის ღმერთი. ღმერთს ორი ძე ჰყავს: ქრისტე და ანტი-ქრისტე, ანუ არის ქრისტე - სიტყვა, და არის ანტიქრისტე - ანტისიტყვა (ძე - ქრისტე მამაშია, და მამა - ძეში!).
განგებამ დაუშვა და ადამიანებმა ანტი სიტყვით არსებობა ვარჩიეთ. მანვე მოგვივლინა ქრისტე, და გადარჩენა თუ გვსურდა, გვაჩვენა როგორ გვეცხოვრა, რა სიტყვით გვეხელმძღვანელა. იგი - ქრისტე, ჭეშმარიტი სიტყვა გონება მივიღეთ, მაგრამ არსით ანტისიტყვასთან დავრჩით. ესეც, უნდა ვიფიქროთ რომ ღმერთის ნება იყო, რათა ანტისიტყვით ბოლომდე დაცემულებს დაგვენახა ჭეშმარიტი სიტყვა და ნაბიჯი მისკენ გადაგვედგა, - საბოლოოდ დაგვეგდო ბოროტების გზა (ნინეველთა მსგავსად) და გავყოლოდით ქრისტეს - სიტყვას, რომელიც უძღებ შვილებს მამასთან - ღმერთთან დაგვაბრუნებდა.
დღეს დედამიწა ანტიქრისტეს ხელშია, - ანტიქრისტე ფულშია შეფარული და ფული კანონით განივთებულია სისტემაში, რითაც კაცობრიული არსებობა იმართება; მართვას კი პოლიტიკას ვეძახით, ოღონდ იგი ~ხელოვნების~ კატეგორიაში აგვყავს, ავიყვანეთ.
რომელიმე ხელისუფალის (ამ შემთხვევაში ჩვენი პრეზიდენტი გვყავს მხედველობაში) მექანიკურად შეცვლა - გამოცვლა არავითარ სასიკეთო შედეგს არ მოგვცემს, იგივე ანტისიტყვით შექმნილი ამ სისტემის არსებობის პირობებში, სისტემას კი ვერც შევცვლით, არც შეგვაცვლევინებენ, უფლებას არ მოგვცემენ! პიროვნებათა ცვლა არსებითად არაფერს შეცვლის ქვეყნის დაცემისკენ სვლის შეჩერების, შენელების მხრივ, თუ უარესი არ მივიღეთ, და თუ ვირწმუნეთ, უარესზე უარესი გველოდება! - ასეთი მექანიკური ცვლა, რასაც დღეს ჩვენგან შემზადებული - ღმერთის სიტყვით შემზადებული მდგომარეობით მოსარგებლე არაერთი პოლიტიკური ძალა ითხოვს, არავითარ სასურველ შედეგს არ მოიტანს, ხოლო ეს ცვლა იქნება იმის ნიშანი, რომ საქართველოს აღარაფერი ეშველება. ანუ იქნება გარდუვალი საერთო დასასრული, ჩვენი დაღუპვა და განადგურება.
საჭიროა სისტემის შეცვლა! სისტემას არცერთ შემთხვევაში არ შეგვაცვლევინებენ, და ასეც რომ იყოს, არავინ იცის რაში მდგომარეობს ახალი სისტემის არსი, რა, როგორ, რით შეიცვალოს.
მხსნელ-მშველელი ამ შემთხვევაში არც ~დასავლეთია~ და არც ~ჩრდილოელი~ მეზობელი; პირიქით, მათგან მოდის საფრთხე, საფრთხე ყველაფრის დაკარგვისა (~დასავლეთი~ სჯობია თუ ~ჩრდილოეთი~, ეს სხვა საკითხია და იმას უტოლდება, წამებით სიკვდილი სჯობია თუ ერთდროულად შუბლში ტყვიის დახლა).
და გვრჩება ფიქრი, როგორ მოვიქცეთ, რა ვქნათ: - თუ სახელმწიფოებრივად არ ვაღიარეთ მოვლენა - მეორედ მოსვლა (რა ფაქტის წინაშეც ვდგავართ და გვეძლევა ამის შესაძლებლობა, შანსი), ანუ არ ვშვით ახალი სიტყვა ერმა და ქვეყანამ, მაშინ ვერ შევცვლით სისტემას - ფორმაციას და მარტო პრეზიდენტის შეცვლით, ან პრეზიდენტისგან კოსმეტიკური ~სისტემური ცვლილებებით~ არაფერი გამოვა, ე.ი. ხსნა არსაიდან იქნება, ანუ ვერც თავს გადავირჩენთ და ვერც ქვეყანას.
ისიც ფაქტია, რომ დღეს საქართველო მზად არის უფლის - ახალი სიტყვის შობისათვის; ჟამია შობის.
არჩევანი - თავისუფალია...

 

გაზეთიდან "ძველი-ახალი სიტყვა" #26-27-28-29 9.09.2008 წ.
- ნაცვლად იმისა, რომ შევჩერდეთ, ვიკმაროთ რაც მოხდა, ყველაფერს ვაკეთებთ, უარესი მოხდეს!
ანუ, ნაცვლად იმისა, რომ ქართველს თვალი აგვხელოდა და ახლა მაინც საღი აზრისკენ მოგვეხედა; გვეფიქრა, რომ პოლიტიკურად ქვეყნის - საქართველოს ნეიტრალიტეტის საკითხი გადაგვეწყვიტა, რაც მშვიდობის დამყარებასთან ერთად, ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენასთანაც მიგვაახლოებდა, `მშველელი~ დასავლეთის წაქეზებით, რუსეთთან დაპირისპირების ისტერიული პროპაგანდა გავაჩაღეთ და წარმოიდგინეთ, ყველაფრით ჩანს, კვლავ საომრად - მათთან ახალი შეტაკებებისთვის ვემზადებით, გვამზადებენ!..
ჩვენს `სითამამეს~, სინამდვილეში - სიბეცეს, გამართლებას ვუძენით: - `მთელი მსოფლიო ჩვენთანაა; `დასავლეთი~ გვიშველის~!..
მასობრივი აგიტაციურ-პროპაგანდისტული მანქანა - მასონური რადიო-ტელევიზია მუშაობს; ბრძოლის ჟინით ახალგაზრდობაში სისხლი ჩქეფს, დუღს; `კმარელებს~ და ბოთლ `კოკა-კოლაზე~ წამხდარ გოგო-ბიჭობას თუ მოვუსმენთ, მსოფლიოში `უძლეველი ამერიკელების~ დახმარებით, რუსებს ფოთში გათხრილი სანგრებიდან კი არა, მთლიანი საქართველოდან გავყრით და, თუ არ გაჩერდებიან, ქართულ - ტამპლიერების დროშას, კრემლის თავზე ავუფრიალებთ - ისეთი მაგრები ვართ ეს ქართველები!.. (გვახსოვს, ალბათ, შევარდნაძის დროს გვარწმუნებდნენ, რუსეთი ჩვენი მეზობლის მეზობელი გახდებაო!..).
თუ ამ აზროვნების დონეზე ვართ ყველა, სათქმელი არაფერი გვაქვს; უმჯობესია ბომბებსა და რაკეტებს დაველოდოთ, მალე ყველას თავზე რომ დაგვაცვივა.
სამწუხაროდ, აქეთ მიდის საქმე, - ყველასგან გაყიდულები ვართ, საღი აზრი არსაიდან ისმის, ეროვნული გლოვის ნაცვლად, საშინელ-საზარელ სატანისტურ სახალხო სამხიარულო რიტუალებს ვაწყობთ;
ნაცვლად იმისა, რომ ხელისუფლებას მოვთხოვოთ პასუხი - რატომ დაიწყო ომი, რატომ მიახოცა ამდენი ახალგაზრდა, ბოლოს და ბოლოს, დახოცილებს მაინც რატომ მალავს, რატომ არ არჩენს, `დასავლეთის~ საამებელ, მისი დასმული პრეზიდენტის მხარდამჭერ გამოსვლებს ვაწყობთ და საქციელს ვუწონებთ; რუსებს ვეუბნებით, თქვენსავით დაგვალული ლილიპუტა ეროვნული ლიდერი კი არა, ოკუპანტ ქაჯებთან მეომარი, ვითარცა უხორცო-უშიშარი ვაჟკაცი პრეზიდენტი გვყავსო.
აკი, გვითხრა კიდეც ამ `უშიშარმა~ პრეზიდენტმა: ეს რა არის, ომს ახლა ვიწყებო!..
თან, ხალხში ხმა ვრცელდება: ამერიკელები რაკეტას გვჩუქნიან - გვაძლევენ, მოსკოვს სწვდებაო...
ვერ გავიგეთ: რუსმა - `წითელმა~ მასონებმა, ძმა `დასავლელ~ `შავებს~ უთხრეს: ჩვენ თქვენთან საომრად მზად ვართ; ახლა თქვენ გადაწყვიტეთ, ჩვენთან ომი გინდათ, თუ არაო!..
`აშშ-ს და კანადის ინსტიტუტის~ დირექტორს, აკადემიკოს არბატოვის პირით კი, კოლეგებს უთხრეს - ტელევიზიით განაცხადა მან: თუ ასე გააგრძელებთ და რუსეთის მოხრჩობას დააპირებთ, რაც გვაქვს ადგილზე ავაფეთქებთ, აქ რუსები უცბად დავიხოცებით, მაგრამ თქვენ - მთელი მსოფლიო წამებით - წამებაში მოკვდებითო!..
ესე იგი, მიდის ეს ხალხი ამ ომზე - თუ გვესმის...
პატარა ცნობას მოგაწვდით, რაც სტრატეგიული დანიშნულების იარაღის ერთ სახეობას ეხება. მაგალითად, წყალქვეშა ნავის (ახლა ეძახიან წყალქვეშა `კრეისერს~)...
ამ ერთ `კრეისერს~, 24 რაკეტა დააქვს (არის ნაკლების მზიდიც!). ერთ რაკეტაზე 10 ბირთვული ქობინია, ანუ ჯამში სულ დააქვს 240 ბირთვული მუხტი - ქობინი.
ერთი ბირთვული ქობინის მოქმედების ძალა არის: 100 კილომეტრის რადიუსზე, რვა (8!) მილიონი გრადუსი!.. - ერთდროული აფეთქებით ფარავს, ვთქვათ - მთლიანი აფრიკის კონტინენტს; აფეთქებისთანავე წვავს - ნთქავს მთლიანი დედამიწის ატმოსფეროს მესამედს... სხვა შედეგებზე აღარაფერს ვამბობთ...
1980-90-იანი წლების მონაცემით (მე ეს ვიცი სამხედრო მეცნიერებათა დოქტორის, აკადემიკოს ირაკლი ჯორჯაძისგან!), რუსებს ჰქონდათ ისეთი სიმძლავრის ატომურ-ბირთვული ძალის იარაღი, რომლითაც ჯამში, შეეძლოთ დედამიწა მეტეორებად ექციათ 5-ჯერ, 6-ჯერ!.. `დასავლეთს~ - 4-ჯერ, 5-ჯერ... (ასეთი იყო `ძალთა თანაფარდობა~).
კითხვა არსებობს: ამ დედამიწას ერთხელ დაშლა არ ეყოფა?..
ქიმიურ-ბაქტერიოლოგიურ იარაღზე გეტყვით: - დამზადებულია იმდენი, რამდენითაც შეიძლება მთლიან დედამიწაზე, მთლიანად მოისპოს სიცოცხლე 270-ჯერ!.. (შეიძლება შეეძლოთ 275-ჯერ, ამაში ვცდებოდე, თუ ეს შეღავათია...).
ერთხელ მოსპობა არ გვეყოფა?!.
გვაქვს წარმოდგენა, რას ვეთამაშებით?..
გვგონია, მსოფლიოს რუსეთის შემთხვევით ეშინია?..
გვგონია, ებრაელი მასონები, სხვა საქმე არა აქვთ და, ქართველ სტალინს სახალისოდ, გასართობად აგინებენ?! - მან დატოვა ასეთი რუსეთი, მან ჩაშალა მასონთა გეგმები, მოესპოთ მართლმადიდებელი რუსი (ლენინით და ტროცკით აპირებდნენ ამ ნაწილის - 80-83% რუსის გაწყვეტას `პროლეტარიატის დიქტატურით~ და `სამხედრო კომუნიზმით~!..);
სტალინის დატოვებულმა რუსეთმა აიძულა `შავი~ მასონობი გადასულიყო `ცივი ომის~ პოლიტიკაზე, ხოლო პაიკის გეგმაში შესწორება შეეტანათ - დიდი მესამე მსოფლიო ომის ნაცვლად, `კომიტეტ-300~-ის გეგმაში, `ლოკალური ომების~ წარმოებით შეეცვალათ და ამით მისულიყვნენ `დიდ ომთან~.
ამ დიდ ომთან მისასვლელი გზები ისინჯება ახლა აქ, საქართველოში, - `შავები~ მართლმადიდებლობას უტევენ, `წითლები~ თავის წილ ადგილს ითხოვენ მსოფლიო ერთმმართველობაში, რაზეც იყვნენ შეთანხმებულები, მაგრამ დროში გეგმის ჩაშლამ, `შავებისგან~ პირობის დარღვევა მოითხოვა: - ქრისტიანი მართლმადიდებელი რუსეთის დანგრევის გარეშე, დედამიწაზე ანტიქრისტეს დასმა ვერ ხერხდება!..
პარალელურად, თუ გავითვალისწინებთ ჩვენგან გაცხადებულ მოვლენას და უარის თქმის შემთხვევაში - მოსალოდნელ შედეგებს, აშკარაა, რომ ამ საქმეში ქართველებს გვიყენებენ, ე.ი. გვწირავენ, და ჩვენც უტვინოდ ვაწირინებთ თავს, ლამის გვიხარია კიდეც!
ჰო, საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ, ბუნაგში შემძვრალი `დათვი~ ჩვენ გამოვაღვიძეთ - გამოგვაღვიძებინეს, საომრად რუსები ჩვენ გამოვიწვიეთ!
ეს ომი, `დასავლეთის~ წაქეზებით (დავალებით, ბრძანებით!), ჩვენ დავიწყეთ: - მივაყენეთ ტანკები, მივიყვანეთ ჯარი, დავუშინეთ `გრადები~, ოსებთან ერთად, რუსებს ჯარისკაცები დავუხოცეთ და გამოსავალი აღარ დავუტოვეთ, `დათვს ბრჭყალი~ არ გამოეჩინა! (გავიხსენოთ: `ავიღეთ ცხინვალი~, `ავიღეთ სოფლები~, `მივადექით როკის გვირაბს~, `მივედით ჯავამდე~, ეს ცნობა-ინფორმაციები ისმოდა სამი დღის განმავლობაში, ჩვენი რადიო-ტელევიზიის ყველა არხით!).
ყველაფერი იყო გათვლილი! შეერთებული შტატები თავისი მოქალაქეების დასაცავად, მსოფლიოს ნებისმიერ ქვეყანას ბომბების დაშენით ემუქრება და, თუ ხდება სადმე ასეთი შემთხვევა, უშენს კიდეც, მთელ რიგ სამხედრო ოპერაციებს აწყობს!..
ისრაელი, პატარა ქვეყანა, იგივენაირად იქცევა; პალესტინელებისგან თავისი ორი ჯარისკაცის დაჭერის - ტყვედ აყვანის გამო, აი ახლა, ამ წუთებში ღაზას სექტორს ბომბავს და ბომბავს, - ასობით ადამიანი დახოცეს, ათასზე მეტი დაიჭირეს, ციხეებში ჩასვეს და დღემდე არ ჩერდება, დაჭერილი ჩემი ორი ჯარისკაცი გამოუშვითო...
ამ ფონზე, ჩვენ - ქართველებმა , რუსებს ასეულობით თუ არა, ათეულობით ჯარისკაცი დავუხოცეთ და თან დავექადნეთ (ახლაც ვექადნებით!), აბა, თუ შეგიძლია, რამე გვიყავიო!..
ბოლოს, როცა მისი `ბრჭყალიც~ ვნახეთ, ავტეხეთ განგაში: რუსებს ჩვენი დაპყრობა უნდოდათ, იმპერიალისტები არიან და აგერ ფაქტი, საქართველოს შემოესივნენო...
ეს ყევლაფერი გასაგებია, მაგრამ... კითხვა ისმება: ვიცოდით, ამას აპირებდნენ და, ომი დავიწყეთ?!. მიზეზი მივეცით, რომ თავისი ჩანაფიქრი განეხორციელებინათ?!.
ეს ომი, ახლა კი არა, ქართველებმა დიდი ხნის წინ დავიწყეთ: ინფორმაციულად, პოლიტიკურად, `ფეკალური წყლებით~, ლილი-პუტინების ძახილით, რეზერვისტების მომზადებით, შეიარაღების ამერიკულ-თურქულ ყაიდაზე გადასვლით, სამხედრო შეიარაღებაზე ბიუჯეტიდან ლამის მესამედის გამოყოფით, და რიღათი არა, ხან `ზემო სვანეთში~ (დალის ხეობაში) რომ დავარბენინებდით ჯარს - ვაწყობდით რეიდებს და, ხან შიდა ქართლში - ცხინვალის მახლობლად...
რუსებს ისე ეძინათ, არაფერი ესმოდათ, ვერაფერს ხედავდნენ?!.
სხვათა შორის, ეს `ჩმორი~ რუსები, კოსმოსიდანაც ხედავენ, დედამიწის ყოველ კვარტალურ სანტიმეტრზე, სად რა კენჭი გდია, ზედ ფეხს ვინ აბიჯებს და, ალბათ, ტანკების გადაადგილების დანახვაც არ უჭირთ!
ამიტომ, ახლა იმის ძებნა, ვინ იყო ქართველებიდან `ჩამშვები~, იმის ცდაა, ხელისუფლების დანაშაული - ვითომ იგი უმწიკვლოა, `დამლაგებელს~ ავკიდოთ და ერმა მასზე ვიყაროთ ჯავრი; - ცოცხლად დარჩენილ ჯარისკაცებს დავდევთ, დეზერტირები ხართ, თორემ ცოცხლები როგორ გადარჩითო!..
ბევრი რომ არ ვიწვალოთ, - საქართველო არ არის ჩვენი!
საქართველოს არ მართავს ქართული ხელისუფლება!
საქართველოში არ ტარდება ქართული პოლიტიკა, მთლიანად იგნორირებულია ქართველი ერის ინტერესები; ქართველი აქ დანამატია, რომელიც უნდა განადგურდეს, რომლის მოცილებაზეც მუშაობს მთელი საზოგადოებრივ-სახელმწიფო მანქანა!
`მანქანა~ კი, მმართველობის საერო თუ სასულიერო ხელისუფლების სახით, `პარლამენტით~ მიღებულ-დანერგილი კანონებით, დღეს მუშაობს ძრავით, რომელიც დასავლეთელმა თალმუდისტმა ებრაელმა მასონებმა ჩაგვიდგეს! ჩაგვიდგეს მათ, რომლებიც `დემოკრატიული~ საფანელით, მკვეთრად გამოხატული ანტი-ქრისტიანული, სატანისტური, `ლუციფერის დოქტრინით~ ხელმძღვანელობენ!..
გავიხსენოთ: მე ჩემით არაფერს ვამბობ, ჩემით არაფერს ვაკეთებ...
სამწუხარო ფაქტია, რომ საქართველოს ეკლესიის სასულიერო ხელმძღვანელობა, `ლუციფერის დოქტრინის~ მქადაგებლისკენ გადაიხარა და არაქართული, არამართლმადიდებლური ხელისუფლების მოქმედების პოლიტიკური მხარდამჭერისა და მისი დამცველის როლში მოგვევლინა;
ეს ნაწილი სატანისტებთან მორიგება-გარიგებაზე წავიდა, მათგან `მეფის ტახტი~ მოითხოვა და სანაცვლოდ, სულით მოსულ-მომავალ უფლის გადამრჩენელ სიტყვასთან ერთად, `ლაზარესაც~ - ქართულ ენასაც სასიკვდილო განაჩენი გამოუტანა, რითაც ეს ერი და ქვეყანა სასიკვდილოდ გაგვწირა (მოკვდება ენა, მოკვდება ერი!); დამატებით ნიშნად, საქართველოს სატანისტურ სამხედრო-პოლიტიკურ ბლოკში - ნატო-ში შესვლას დაუჭირა მხარი, და იმასაც, საქართველოს ეს ომი რუსებთან დაეწყო, - პრეზიდენტს ამის სულიერი თანხმობა მისცა...
(ომის წინ პრეზიდენტისთვის წმინდა გიორგის ოქროს `ბიუსტის~ თუ ორდენის ჩუქება - ჩუქების რიტუალი, ამას ნიშნავდა; `ჯაჭვში~ ქართველი ერის ჩაბმის რიტუალი ამ ერის მხეცისთვის შესაწირად მირთმევას ნიშნავს, - სულიერად!).
უფრო სამწუხარო ის არის, მრევლს - ქართველს არ გვესმის რა ხდება, უფლის და ერის სახელით ვინ რა საქმეში გვიყენებს, რას გვაკეთებინებს; ვერ ვხვდებით, რომ ამ გზას დაღუპვასთან მივყავართ, სატანასთან, შესაწირად, საკუთარი ფეხით მივდივართ.
ეს არის ამ ომის სულიერი მხარე, რომელიც ფიზიკურად საუკუნეების მიღმა, კონკრეტულად - 1871 წელს, მასონი სატანისტის ალბერტ პაიკის მიერ დაიგეგმა, მე-20 საუკუნის დასასრულს იგი ჩაიშალა და ახლა მიმდინარეობს მისი `განახლების~ ცდა.
მოვლენაც, უფლის სიტყვაც ამასვე ამბობს: მოახლოვდა ეს დრო!.. კაცობრიობასაც რომ თავი დავანებოთ, ქართველ `მევენახეებს~ თუ არ გვინდა გადარჩენა, უნდა დავისაჯოთ, უნდა მოვიდეს `ვენახის პატრონი~, მევენახეები დაგვხოცოს და `ვენახი~ - საქართველო სხვას გადასცეს!
ანუ, ნაცვლად იმისა, რომ ერმა `სარტყელი~ შემოვარტყათ `ხელებგაწვდილ პეტრეს~ და წავიყვანოთ, სადაც არ უნდა (რასაც ქრისტე გვასწავლის!), თავად ვიდებთ ყულფს კისერზე და მორჩილად მივყვებით იქ, სადაც არ უნდა გვინდოდეს: - სასაკლაოზე!.. (პატიოსან ნაწილს ბოდიშს ვუხდით, მაგრამ ასეთი მორჩილება ვერ გაგვამართლებს).