გაზეთიდან "მეტი სინათლე" # 55-56
სად არის ანტიქრისტე?
სიტყვა და ანტისიტყვა...
სიტყვას გადააბრუნებ, სახეს _ მცნებას საწინააღმდეგოდ შეუცვლი და ანტისიტყვას მივიღებთ, - ამის მიხვედრა ჩვენი აზროვნებისთვის ძნელი არ არის (რელიგიურად, ეს არის სიკეთისა და ბოროტების ურთიერთ დაპირისპირება, თუმცა, სიტყვის და ანტისიტყვის დაპირისპირება უფრო სხვა სახესაც ატარებს და იგი უკავშირდება დადებითი და უარყოფითი სულიერი ენერგიების წარმოქმნას. ადამიანს ეს სიტყვები ერთმანეთში ერევა, ძირითადად შედის შეცდომაში, რადგან `ანტისიტყვა~, როგორც წესი, გვეცხადება ღმერთი-სიტყვის (`უფლის ანგელოზის~) სახით, სარკული მეთოდის გამოყენებით, რა დროსაც შეცვლილია მხარეები და იქმნება ილუზია, რომ მარცხენა (მარცხ-ენა) არის მარჯვენა (მარჯვ-ენა), და პირიქით; და მზაკვრობაც ამ მოვლენაშია განივთებული: `მსგავსი კრავისა, და იზრახდა, როგორც ურჩხული!~...).
სწორედ ამ მიზეზით შედიან, შევდივართ ადამიანები შეცდომაში. მაგრამ, ვიმეორებთ, შემთხვევით არაფერი ხდება! ანუ, რომ არ იყოს ცუდი _ `მხეცი და სატანა~, ვერ დავინახავდით კარგს _ `კრავს~, `სიძეს~, უფლის ჭეშმარიტ ძეს და აღარც სასძლოს არსებობა გახდებოდა საჭირო.
ანუ, უნდა იყოს ანტისიტყვა (ანტიქრისტე), ისევ და ისევ, ამგვარი არსებობისთვის. მაგრამ იმავ არსებობისთვის დგება, დადგა დრო, როდესაც უნდა შევძლოთ მისი დანახვა, ჭეშმარიტი სიტყვისგან გამორჩევა და მასზე უარის თქმა (სვლა: უარყოფითიდან დადებითისკენ!).
და როგორ შევძლოთ ამ სიტყვათა დანახვა, ერთმანეთთან შეჯერება და რა განსაზღვრებებით ვთქვათ ერთზე, რომ არის სიტყვა (ქრისტე), ხოლო მეორეზე ანტისიტყვა (ანტიქრისტე?)
ვიდრე ამ შედარებათა ნიმუშებს მოგაწვდით, დაგვჭირდება შევთანხმდეთ, რომ ჩვენთვის უფლის ჭეშმარიტი სიტყვა უკავშირდება ბიბლიურად გადმოცემულ იესო ქრისტეს, მის გამონათქვამებს და მცნებებს, გნებავთ მათ იგავური სახე ჰქონდეთ.
და აქვე:
ჩვენი _ ქართული მართლმადიდებელი ეკლესიის მღვდელმთავრობა თვლის, აქ ყოფნისას 10 კაცის თანდასწრებით საჯაროდ განაცხადა საპატრიარქოს და წმიდა სინოდის ერთ-ერთმა უმაღლესმა პირმა _ სანმა, რომ: ჩვენ, ქართული მართლმადიდებელი ეკლესიის მსახურები ვართ ჭეშმარიტი იუდეველებიო.
`იუდეველი~, იუდეას მკვიდრია, რომელიც ებრაელთა ქვეყანაშია (ან სხვაგან, მაგრამ იქ შობილია, იქ შობილთა შთამომავლად თვლის თავს!). ებრაელებისთვის წერდა სახარებას მათე. ანუ მათეს სახარება უფრო ახლო არის (უნდა იყოს - მათი განცხადებით) ჩვენი მართლმადიდებელი ეკლესიისთვის, მისი მსახურისთვის, ე.ი. მრევლისთვისაც. ეს კი იმიტომ გვჭირდება, რომ ქვემოთ, იესო ქრისტეს გამონათქვამებს უფრო მათეს სახარებიდან მოვიტანთ, და ისინი უფრო ახლობელი უნდა იყოს ჩვენთვის _ ქართველი `ჭეშმარიტი იუდეველებისთვის.
რომ არაფერს ვიგონებთ (რომ მათე იუდეველებისთვის წერდა), მოვიტანთ ნაწყვეტს სრულიად საქართველოს პატრიარქის ილია II-ის წიგნიდან: `ცხოვრების წიგნი~:
- `მახარობლებს, რომელთა მიერაც დაიწერა სახარება, მათეს, მარკოზს, ლუკას და იოანეს, ჰქონდათ განსაკუთრებული მიზანი. ისინი ითვალისწინებდნენ ადამიანთა განსაკუთრებულ საზოგადოებას. მათე მახარებელი მიმართავდა ებრაელებს და ამის გამო საუბრობდა იესოზე, როგორც უფლის მიერ აღთქმელ მესიაზე, ქრისტეზე, როგორც ღმერთისგან მირონცხებულზე და იუდეველთა მეუფეზე, რომელსაც დიდხანს მოელოდა ღმრთის რჩეული ერი. მარკოზი მიმართავდა რომაელებს და განსაკუთრებულად წარმოაჩენდა იესო ქრისტეს მსახურებას ღმერთის წინაშე, ლუკა წერდა წარმართთათვის და მის აღწერაში უპირატესად ყურადღება ეთმობოდა იესო ქრისტეს ადამიანურ, ხორციელ ბუნებას. ხოლო იოანე მიმართავდა მთელს კაცობრიობას და ქადაგებდა იესო ქრისტეზე, როგორც ღმერთის ძეზე (`წინათქმა~ _ სტილი დაცულია).
შენიშვნის სახით აღვნიშნავთ, რომ ჩვენთვის, ალბათ, მნიშვნელოვანია იოანეს სახარებაც, რადგან, თურმე იგი მთელ კაცობრიობას მიმართავდა (და ასეც არის), და მხოლოდ იგი გვეუბნება, რომ: ღმერთი არის სიტყვა; ამასთან, მხოლოდ იგი გვამცნობს ქრისტეს მიერ _ იგივე სიტყვისგან ლაზარეს აღდგინებას, რომელიც მხოლოდ ქართველებმა ვიცით, რომ იგი არის ქართული ენა!...
ახლა კი ვნახოთ სიტყვა, და ვნახოთ მისი შესატყვისი ანტისიტყვა, რომელიც არა უბრალოდ სიტყვაში, არამედ აზრში, მცნებათა შინაარსშია გადმოცემული (კარგი იქნება, თუ მცნებებს, გამონათქვამებს სიტყვისა და სიტყვის შედარებისას გვერდიგვერდ დავალაგებთ და ისე გავიაზრებთ!).
1. სიტყვა:
- `თქვენ გსმენიათ, რომ თქმულა: გიყვარდეს მოყვასი შენი და გძულდეს მტერი შენი.
ხოლო მე გეუბნებით თქვენ: გიყვარდეთ თქვენი მტერნი; დალოცეთ თქვენი მაწყევარნი; კეთილი უყავით თქვენს მოძულეთ და ილოცეთ თქვენსავ მდევნელთა და შეურაცხმყოფელთათვის.
რათა იყოთ თქვენ შვილნი მამის თქვენის ზეციერისა, ვისაც თავისი მზე ამოჰყავს კეთილთა და ბოროტთათვის და წვიმას უგზავნის მართალთაც და უსამართლოთაც.~ (მათე: 5.43-45).
ანტი-სიტყვა:
`მსგავსად იმისა, როგორც ადამიანი მაღლა დგას ცხოველზე, ებრაელიც ასე მაღლა დგას ყველა ხალხზე მთელს მსოფლიოში~.
`მხოლოდ ებრაელი არის ღირსი, რომ ეწოდოს ადამიანი, ხოლო გოებს (არაებრაელებს) აქვთ უფლება იწოდებოდნენ მხოლოდ ღორებად~.
`არ გაუწიოთ მათ (გოებს) არავითარი შეწყალება~ (თალმუდიზმის მცნებები: 2-4).
2. სიტყვა:
- `თქვენ გსმენიათ წინაპართა მიმართ თქმული: არა კაც-ჰკლა; ხოლო ვინც მოჰკლავს, სამართალში უნდა მიეცეს.
მე კი გეუბნებით თქვენ: ვინც უმიზეზოდ ურისხდება თავის ძმას, სამართალში უნდა მიეცეს; ხოლო ვინც ეტყვის თავის ძმას: რაკა, სინედრიონს უნდა წარუდგეს; და ვინც ეტყვის თავის ძმას: შლეგო, ცეცხლის გეენაში უნდა ჩავარდეს.
ხოლო თუ შენ მიგაქვს შესაწირავი საკურთხეველთან და იქ გაიხსენებ, რომ შენი ძმა ძვირს იზრახავს შენთვის,
დაუტევე შენი შესაწირავი საკურთხევლის წინ, წადი, ჯერ შემოირიგე შენი ძმა, და მხოლოდ შემდეგ მოდი და შესწირე შესაწირავი.
დაუზავდი საჩქაროდ შენს მომჩივანს, სანამ ერთად ადგიხართ გზას, რათა მომჩივანმა არ მიგცეს მსაჯულს, ხოლო მსაჯულმა _ მსახურს, და ჩავარდე საპყრობილეში.~ (მათე: 5.21-25).
ანტი-სიტყვა:
- `წარმართთა (გოებს) შორის საუკეთესო, მოკალი~.
`თუ ებრაელები მთელი კვირა მოგზაურობდნენ, მარჯვნივ და მარცხნივ ატყუებდნენ ქრისტიანებს, მაშინ შეიკრიბონ შაბათს ერთად და შეაქონ თავიანთი მოხერხებულობა, და თქვან: `გოებს უნდა ამოგლიჯო გული და მოკლა საუკეთესო ქრისტიანი~.
`მცნება~ `არა კაც-ჰკლა~ ნიშნავს, არ უნდა მოკლა ისრაელის შვილი; გოები და ერეტიკოსები არ არიან ისრაელის შვილები~.
`შეიზარე, შეიძულე და მოსპე ყოველი, ვინც სინაგოგას არ მიეკუთვნება, ან განუდგება მას~. `გოის სისხლის დამღვრელს შესიწარავი მოაქვს ღმერთთან~ : (თალმუდიზმის მცნებები: 16,18, 19, 21,22).
აქვეა ერთი `ციტატა~ _ 20: `იკრძალება წარმართის მიმართ სიბრალული, როდესაც ხედავ მას, რომ მდინარეში იხრჩობა და იღუპება. თუ იგი ახლოსაა დაღუპვასთან, არ უნდა გადაარჩინო, არ გაუწოდო მას დახმარების ხელი~... იესო ქრისტე კი, ძმაში მხოლოდ ღვიძლ ძმას როდი გულისხმობს!
3. სიტყვა:
`თქვენ გსმენიათ წინაპართა მიმართ თქმული: არა იმრუშო.
ხოლო მე გეუბნებით თქვენ: ყველამ, ვინც ნდომით შეხედა ქალს, უკვე იმრუშა მასთან საკუთარ გულში.
თუკი გაცდუნებს შენი მარჯვენა თვალი, ამოითხარე და გადააგდე, ვინაიდან გიჯობს დაჰკარგო ერთი შენი ასოთაგანი, ვიდრე მთელი შენი სხეული ჩავარდეს გეენას.
ხოლო თუ გაცდუნებს შენი მარჯვენა ხელი, მოიკვეთე და გადააგდე, ვინაიდან გიჯობს დაჰკარგო ერთი შენი ასოთაგანი, ვიდრე მთელი შენი სხეული ჩავარდეს გეენას.~ (მათე: 5.27-30).
ანტი-სიტყვა:
`ნებადართულია გარყვნა არა-ებრაელი ქალი. მამაკაცს შეუძლია ცოლს გაუკეთოს ყველაფერი, რაც მას მოსწონს; ქალს მოექცეს, როგორც ყასაბთან ნაყიდ ხორცის ნაჭერს~.
`გოი, რომელიც ლანძღავს, რყვნის ქალს, ან კლავს სხვა გოის, უნდა ვაღიაროთ უდანაშაულოდ, თუ იგი გადმოვა ებრაულ სარწმუნოებაზე.
`ცოდვის ჩადენა ნებადართულია, ოღონდაც ცოდვა ჩადენილი იყოს საიდუმლოდ~ (თალმუდიზმის მცნებები: 25, 24, 36).
4. სიტყვა:
`კვლავაც გსმენიათ წინაპართა მიმართ თქმული: ნუ დაიფიცავთ ტყუილად, არამედ შეუსრულე უფალს შენი ფიცი.
ხოლო მე გეუბნებით თქვენ: სულაც ნუ დაიფიცავ: ნურც ცას, ვინაიდან ღმერთის ტახტია;
ნურც მიწას, ვინაიდან მისი ტერფების კვარცხლბეკია; ნურც იერუსალემს, ვინაიდან დიდი მეუფის ქალაქია.
ნურც შენს თავს დაიფიცავ, ვინაიდან არ შეგიძლია არც ერთი ღერი თმის გათეთრება ან გაშავება.
არამედ თქვენი სიტყვა იყოს: ჰო, ჰო; და არა, არა; ვინაიდან რაც ამაზე მეტია, ბოროტისმიერია.~ (მათე: 33-37).
ანტი-სიტყვა:
`ღმერთის შიშით, ადამიანი ყოველთვის უნდა იყოს ეშმაკი. ამიტომ, თავი მოუდრიკე გოის, რომ მასთან მშვიდობით იყო; რომ მას ასიამოვნო და ამით აიცილო უსიამოვნებანი~.
`მლიქვნელობა დასაშვებია, იმ გაგებით, რომ ებრაელი უწმინდურთან ჩანდეს თავაზიანი; დაე მიაგოს მას პატივი და უთხრას: `მე თქვენ მიყვარხართ~. ეს დასაშვებია იმ შემთხვევაში, თუ ებრაელს სჭირდება უწმინდური, ან აქვს შიშის საფუძველი. სხვა შემთხვევაში ეს ცოდვად ითვლება~.
`უფრო უკეთ რომ მოატყუო გოი, ებრაელს შეუძლია ინახულოს მისი ავადმყოფები, დაასაფლავოს მათი მიცვალებულები, დაეხმაროს მათს გაჭირვებულებს. მაგრამ ეს ყველაფერი უნდა კეთდებოდეს საქმიანად, რათა გქონდეთ სიმშვიდე, და რომ უწმინდურებმა რაიმე ბოროტება არ გაუკეთონ ებრაელებს~.
`თუ ებრაელს დავა აქვს არა-ებრაელთან, მაშინ თქვენ (მოსამართლე-ებრაელო) საქმე უნდა მოაგებინოთ თქვენს ძმას, და უცხოელს უთხრათ: `ასე მოითხოვს ჩვენი კანონი~. საჭიროა ეცადო არ გახმაურდეს სასამართლოს გადაწყვეტილება, რომ ებრაელებს ნდობა არ დაუკარგოთ~.
`ფიცის წარმოთქმისას, შენთვის შეიძლება წარმოსთქვა ისეთი პირობები, რომლებითაც ფიცი აღარ იქნება ნამდვილი. თალმუდი ნებას რთავს ამგვარ მოქცევას ყოველთვის, როდესაც რომელიმე გოი-ხელისუფლება ითხოვს ებრაელისგან ფიცის მიღებას~ (თალმუდიზმის მცნებები: 8, 9, 10, 17, 28).
5. სიტყვა:
- `თქვენ გსმენიათ, რომ თქმულა: თვალი თვალისა წილ და კბილი კბილისა წილ.
ხოლო მე გეუბნებით თქვენ: ნუ აღუდგებით წინ ბოროტს; არამედ ვინც შემოგკრავს მარჯვენა ყვრიმალში, მიუშვირე მას მეორეც.
და თუ ვინმეს სურს გიჩივლოს და წაგართვას შენი პერანგი, მიეცი მას მოსასხამიც.
ანდა თუ ვინმე გაიძულებს ერთი მილის მანძილზე გამომყევიო, ორზე გაჰყევი მას.
მთხოვნელს მიეცი და სესხების მსურველს ზურგს ნუ შეაქცევ.~ (მათე: 5.38-42).
ანტი-სიტყვა:
- `არა-ებრაელის ქონება, მიტოვებული ნივთის მსგავსია, მისი ნამდვილი მფლობელი არის ებრაელი, რომელიც მას პირველი მიიტაცებს. და ეს სამართლიანია, რადგან ღმერთმა ებრაელებს მისცა სხვა ხალხთა სიცოცხლის და მათი ქონების მართვის უფლება~.
`ღმერთმა უბრძანა ებრაელებს, რომ მისცენ გოებს ფული სესხად; ოღონდ მისცენ მათ მხოლოდ პროცენტით. შესაბამისად, დახმარების გაწევის ნაცვლად, ჩვენ მათ უნდა გავუკეთოთ ბოროტება იმ შემთხვევაშიც კი, თუ ეს ადამიანი ჩვენთვის შეიძლება სასარგებლო იყოს, მაგრამ ებრაელების მიმართ ასე არ შეიძლება ჩვენ მოვიქცეთ.
`აკრძალულია დაუბრუნო გოებს მათი დაკარგული. გოისთვის დაკარგულის დამბრუნებელი ვერ მოიპოვებს ღმერთის წყალობას~ (თალმუდიზმის მცნებები: 11, 12, 15).
6. სიტყვა:
- `ეკრძალეთ სიმართლის ქმნას კაცთა წინაშე იმ მიზნით, რომ მათ დაგინახონ; თორემ ვერ მიიღებთ საზღაურს მამის თქვენის ზეციერისაგან.
და როცა გასცემთ მოწყალებას, ნუ აყვირებთ თქვენს წინაშე ბუკ-ნაღარას, როგორც იქცევიან თვალთმაქცნი სინაგოგებსა და ქუჩაბანდებში, რათა განადიდოს ისინი ხალხმა. ჭეშმარიტედ გეუბნებით თქვენ: უკვე მიიღეს თავიანთი საზღაური.
ხოლო როცა შენ გასცემ მოწყალებას, დაე, ნუ ეცოდინება შენს მარცხენა ხელს, რას აკეთებს მარჯვენა.
რათა შენი მოწყალება დაფარული დარჩეს, და მამამ შენმა, რომელიც ხედავს დაფარულს, მოგაგოს შენ ცხადად.~ (მათე: 6.1-4).
ანტი-სიტყვა:
უწინარესად უნდა შევნიშნოთ, რომ ჩვენს მიერ წინ მოტანილი ყველა ანტისიტყვის ნიმუში თვალთმაქცობის მაგალითია! ახალს მხოლოდ ერთს დავამატებთ:
- `რადგანაც რაბინის ყოველი სიტყვა ღვთაებრივია, გააკეთე ყველაფერი, რასაც გული გიკარნახებს _ შევსების შესაძლებლობის შესაბამისად~ (თალმუდიზმის მცნებები: 37).
და აქვე განმარტებისთვის: - `რაბინის სიტყვები, ცოცხალი ღმერთის სიტყვების არსია. ყველა დროის და თაობის რაბინთა მიერ წარმოთქმული ყოველი სიტყვა, ღმერთის მიერ წარმოთქმული სიტყვების არსია და მოციქულთა ნათქვამის მსგავსია იმ შემთხვევაშიც კი, როცა ისინი ერთმანეთს ეწინააღმდეგებიან` (თალმუდიზმის მცნებები: 35). (აი, მორალი!..)
და კიდევ ანტისიტყვის უკეთ გააზრებისათვის: - `შვილო ჩემო, დიდი ყურადღებით მოეპყარი რაბინის სიტყვებს, ვიდრე აღთქმის სიტყვებს~; `რაც შეეხება თალმუდს, ჩვენ ვაღიარებთ მის უპირობო უპირატესობას მოსეს ბიბლიაზე~; `ვინც რაბინის სიტყვებს არ ასრულებს, სიკვდილის ღირსია~ (თალმუდიზმის მცნებები: 31, 32, 34).
კიდევ გნებავთ? _ კი ბატონო!...
იქნებ ჩვენ ვცდებით?..
არა, ჩვენ არ ვცდებით. შეცდებიან ისინი, რომლებიც წარმოიდგენენ, რომ ჩვენგან მიჩნეული სიტყვა არის ანტი-სიტყვა, და ანტი-სიტყვა არის სიტყვა.
· ან იქნებ ანტი-სიტყვა უფრო გვხიბლავს?
· - დიახ, ჩვენი ცხოვრების წესით, მით უფრო ის, რომელიც ახლა ინერგება, თვალნათლივ გვიჩვენებს, რომ არათუ გვხიბლავს ეს ანტი-სიტყვა, მისით ვსარგებლობთ, ვცხოვრობთ ყოველდღიურად, ყოველწამიერად იმ განსხვავებით, რომ `ებრაელის~ ნაცვლად (თალმუდიზმის მცნებების მიხედვით), საკუთარ თავს წარმოვიდგენთ, სხვაში კი გოის ვხედავთ.
· და ამით ვცხოვრობთ არა მარტო საერო, სასულიერო პირნიც, ჩვენდა სამწუხაროდ (მხოლოდ, მეტ-ნაკლებად).
არ გვინდა დავიჯეროთ?.. _ მაშ, საით ვექაჩებით ჩვენს თავს, საქართველოს, ქართველ ერს, სახელმწიფოს?.. განა იმ მხარეს `დემოკრატიული დასავლეთი~ არ ჰქვია, რომელთაც თალმუდისტი მასონობა განაგებს _ ნერგავს ყველგან თავის სისტემას და რომლებიც თალმუდიზმის ამ მცნებებით (`ციტატებით~) ხელმძღვანელობენ მთელს მსოფლიოსთან თვალთმაქცობით, ჩვენნაირი გოების _ ღორების მოტყუებით, რომელთა სისხლის შესმაც სწყურიათ? - `წარმართთა (გოებს) შორის უკეთესი, მოკალი~ _ `გოებს უნდა ამოგლიჯო გული და მოკლა საუკეთესო ქრისტიანი~, `გოის სისხლის დამღვრელს შესაწირავი მოაქვს ღმერთისთვის!~... _ ვისი სიტყვებია?..
და მაინც არ გვინდა დავიჯეროთ, რადგან სისხლ-ხორცში გამჯდარს, სურვილსა და წადილს, ჩანაფიქრს არ გვიმხელენ?! _ რატომ გაგვიმხელენ, როცა რჯული _ მცნებანი უკრძალავენ? _ `ღმერთის შიშით, ადამიანი უნდა იყოს ეშმაკი... გოის უთხარით, ე.ი. მოატყუეთო: `მე შენ მიყვარხარ~. `მლიქვნელობა დასაშვებია~. დასაშვებია მოინახულო გოი-ავადმყოფები, დაასაფლავო მათი მიცვალებულები, დაეხმარო მათ გაჭირვებულებს, მაგრამ ეს ყველაფერი უნდა კეთდებოდეს (ებრაელთა) სიმშვიდისთვის~: `დავა არა-ებრაელთან ყველა შემთხვევაში გადაწყვიტე ებრაელის სასარგებლოდ: მერე კი არ გაახმაურო. არ გაგიგონ, რომ ებრაელმა ნდობა არ დაკარგოს~-ო.
და განა ამ მცნებათა გაცნობის შემდეგ ვერ უნდა მივხვდეთ, რომ გვატყუებენ, გველიქმნელებიან, ჩვენი სისხლი სწყურიათ სინამდვილეში?!
ვერ უნდა მივხვდეთ, რომ დაკარგულს (აფხაზეთს თუ შიდა ქართლს ან სხვა ქონებას) არ დაგვიბრუნებენ, ბატონი დასავლეთელი თალმუდისტები?~ _ `აკრძალულია დაუბრუნო გოის დაკარგული! გოისთვის დაკარგულის დამბრუნებელი ვერ მოიპოვებს ღმერთის წყალობას!~...
ვერ უნდა მივხვდეთ, რომ ფულის პროცენტით სესხებით კი არ გვეხმარებიან, არამედ ერს გვიმონებენ, ქვეყანას გვინადგურებენ, გვართმევენ და საქართველო მთლიანი ქონებით, ტერიტორიით თავიანთ საკუთრებაში გადააქვთ?.. _ `ღმერთმა უბრძანა ებრაელებს, რომ მისცენ გოებს (არა-ებრაელებს!) ფული სესხად, ოღონდ მისცენ პროცენტით. სათანადოდ, დახმარების ნაცვლად გაუკეთონ ბოროტება!..~ `არაებრაელის (გოის!) ქონება, მიტოვებული ნივთის მსგავსია. მისი ნამდვილი მფლობელი არის ებრაელი, რომელიც მას პირველი მიიტაცებს!..~
და ეს სამართლიანიაო, ბატონები, რამეთუ მათი ღმერთის განმარტებით: `ღმერთმა მისცა ებრაელებს სხვა ხალხთა სიცოცხლის და ქონების მართვის უფლება~-ო!..
სხვა მეტი რაღა ვთქვათ? _ ჩვენი ქრისტიანობა, მართლმადიდებლობა, ეროვნულობა გვაწუხებს?.. ხომ არ ჩანს ეს წუხილი სასაცილო, როდესაც დიდიან-პატარიანად `დასავლეთის დემოკრატიას~ ვაქებთ-ვადიდებთ და მთელს საქართველოს მათი დადგენილი კანონებით ვაცხოვრებთ; ქართველ ერს თავფეხიანად მათკენ ვექაჩებით, მათზე ვაფიც-ვალოცვინებთ?..
შენ, პარლამენტარო, თუ `ოპოზიციონერო~ _ პარტიის ლიდერო, დასავლეთის მოტრფიალე `მართლმადიდებელო~, დოლარზე და `ჰუმანიტარულ დახმარებაზე~ გაგიჟებულ-გაყიდულო ქართველო, ხომ არ ცდები, ან აქეთ ხომ არ გვაცდენ ერს რაღაცაში?.. აი, რას ეუბნება ჩვენზე _ გოებზე დასავლეთის მბრძანებელ თალმუდისტ მასონ-ებრაელს მათი ღმერთი: - `მათი (გოების!) სიცოცხლე, ებრაელო, შენს ხელშია, მით უმეტეს _ მათი ფული!~.. ან კიდევ: - `გოებს უნდა ამოგლიჯო გული და მოკლა საუკეთესო ქრისტიანი~!..
კიდევ გნებავთ, კი, ბატონო: -`ნაბრძანებია მოკლა და სასიკვდილო ორმოში ჩაყარო ისრაელის ყველა მოღალატე, იესო ნაზარეველისა და მისი მიმდევრების მსგავსნი~!.. (თალმუდიზმის მცნებებიდან: 26).
კიდევ გნებავთ? _ `ებრაელს ყოველთვის აქვს უფლება თავს დაესხას ან მოკლას ქრისტიანი შეიარაღებული ხელით. ებრაელებს, მათი მდგომარეობის მიუხედავად, რომლებსაც ექნებათ ამის საშუალება, ვალდებულნი არიან სახალხო დასჯის-წამების განაჩენი გამოუტანონ ყველა ქრისტიანს ამა თუ იმ მიზეზით~!.. (თალმუდიზმის მცნებებიდან: 27).
ეს გახლავთ თალმუდიზმის მცნებები (წესები _ `ციტატები~) ებრაელთათვის, როგორც ქრისტეს (მოსეს) ათი მცნებაა ქრისტიანებისთვის!..
და ახლა მინდა გკითხოთ თქვენ, ამ სიტყვების გამგონ-წამკითხველს, ყველას _ `იესო ნაზარეველის მიმდევრებს~; ვკითხო ხელისუფალთ, ჩვენი ქართული ეკლესიის მთავართ, ინტელიგენციას _ დიდებულს, `თავისუფალი სიტყვის ქომაგთ~ რედაქტორ-ჟურნალისტებს, `ოპოზიციას~ _ პარტიათა ლიდერებს, და სხვებს `ლამაზი~ დასავლეთის მოტრფიალეთ: ბატონებო, თქვენ რომელი ღმერთის, რომელი რელიგიის მიმდევრები ბრძანდებით?
გასახსენებლად, და შესახსენებლად...
- ყოველი სიტყვა, ყოველი წინადადება - რაც ჩვენგან ითქმება, საგანგებოდ დასამახსოვრებელია! ანუ, `ბევრის თქმამ~ არ უნდა შეგვაცდინოს და ყურს იქით არ გავატაროთ, რაც თითქოს უმნიშვნელოდ მოგვეჩვენება, ან რასაც არ ვირწმუნებთ, არ დავიჯერებთ.
როცა დავაკვირდებით- ჩავუკვირდებით, აღმოვაჩენთ, რომ ყველა ნათქვამ-ახსნილი საჭირო ყოფილა და შევცდით, როცა არ ვერწმუნეთ, არ დავიჯერეთ, ყურს იქით გავატარეთ.
ეს `ბევრი~ - მრავალი ქმნის ერთ მთლიანობას, რითაც სრულყოფილად გამოიკვეთება მოვლენა, რაზეც ნაწილ-ნაწილ გვიწევს საუბარი. აქედან მხოლოდ ჩვენთვის სასურველის აღება, შლის მთლიანობას და ხელს გვაღებინებს დაკისრებული მისიის აღსრულებაზე, ან სულაც გაუგებრობაში მყოფთ გვაკარგვინებს სამოქმედო დროს.
მარტივად, თუ ვერ დავინახეთ მოვლენის მთლიანობა, ვერ შევიცნობთ თვით მოვლენას - მეორედ მოსვლას, ანუ ვერ აღვასრულებთ ჩვენზე დაკისრებულ მისიას. ეს კი რასაც ნიშნავს, უკვე ვთქვით და ვიცით.
ამიტომ, რაც გვაწყობს ავიტაცოთ, ჩვენი გავიხადოთ და დანარჩენი გვერდით გადავდოთ ანუ ნაწილს არ ვერწმუნოთ და `დანაკლისი~ ჩვენი აზრებით `შევავსოთ~, ვერ ჩაგვეთვლება ღმერთის და ერის მსახურებად, ვერ მივალთ ქვეყანა მიზანთან, თუ მისი შველა და გადარჩენა, გაბრწყინება გვსურს.
დანგრევისთვის, ქვეყნის დაღუპვისთვის კი ეს მეთოდი საუცხოოდ გამოგვადგება.
2. - ღმერთი არის სიტყვა... ღმერთი არის სიტყვა... ღმერთი არის სიტყვა!..
არსებული `ევ~-ას ცნობიერებით ადამიანი იღუპება; იღუპება საქართველო, ქართველობა... ზოგადად ვამბობთ: გვღუპავს მხეცი, სატანა, ანტი-სიტყვა...
ანტისიტყვით ხელმძღვანელობს მსოფლიო მმართველი კლანი: სიონისტი თალმუდისტი მასონობა, მისი ხელმძღვანელი, წარმმართველი ბირთვი (ადამიანთა ჯგუფი) და არა ყველა...
ანტისიტყვა განივთებულია სისტემაში, რომლითაც ხდება ადამიანის, მთლიანი მსოფლიოს დაპყრობა-დამონება-გაჩუქება, რათა ამ ერთმა კლანმა, მათი ღმერთის დავალებით, იერუსალემში - სოლომონის ტაძარში დასვას მსოფლიო მმართველი - `მეფე~, რომელიც ერთდროულად იქნება მსოფლიო გაერთიანებული რელიგიების მსოფლიო პატრიარქი!... (ეს საკითხები განვიხილეთ გაზეთის წინა ნომერში: #55)...
სისტემა, რომელშიც განივთებულია ანტისიტყვა, არის კაპიტალიზმი, ამჯერად: `დემოკრატიად~, მონათლული, რომელიც მხეცს კრავის სახით გვაჩვენებს...
და, მაშინ, როცა მხეცის - ანტისიტყვის ეს სისტემა ინერგება ჩვენში, ამ დროს ხდება, მოხდა უფლის სიტყვის მოსვლა, რათა დამარცხებული იქნას ჩვენით ანტისიტყვა, - შექმნილი იქნას ახალი სისტემა, რომელიც იხსნის ადამიანს, კაცობრიობას... ეს იცის მხეცმა და რომ ვერ შევძლოთ ამის გაკეთება (ჩვენზე ღვთით დაკისრებული ღვთის-მშობლობის ღვთაებრივი მისიის აღსრულება), მთელი მსოფლიო საქართველოზეა დასეული, მან - მხეცმა დაგვასია...
ვხედავთ, საქართველო იღუპება. გარედან დაწოლით მიმდინარეობს ჩვენი შიგნიდან გამოხვრა-გამოფიტვა; ნიშნად, შეიკვეცა და იკვეცება საზღვრები, ქართველობა დაიფანტა, დაიშალა, - მამა შვილს არის დაპირისპირებული და შვილი მამას; ვყიდით ქვეყანას და ვიყიდებით ჩვენ; ანუ, ერი უსწრაფესი სიჩქარით ვკარგავთ ღირსებას, ტრადიციას, ზოგადად ეროვნულ სახეს; დაჩქარებული ტემპებით ინერგება გარყვნილება, ნარკომანია, სხვა უამრავი უზნეობა, რომლებიც ადამიანში კლავენ ყოველგვარ ღვთაებრივს.
ეს სიკვდილის წინა პირობაა...
ფული არის დღეს წინ წამოწეული ადამიანის დასამარცხებლად, მოსაკლავად; ფულით ხდება საქართველოს წაქცევა, მოსასპობად შემზადება.
მხეცი ფულშია შეფარული, ფული კი შეფარულია სისტემაში, `დემოკრატიად~ მონათლულში, რომელიც კრავად გვეჩვენება, და ამითვე ხდება ღვთის რჩეული უკანასკნელი ერის - ქართველობის შეცდენა, გაბრიყვება, საერთოდ - დაბრმავება, ნაწილის ღორებივით გასუქება, ნაწილის შიმშილით დასუსტება, მთლიანობაში კი ჩვენი - ქართველობის დასაკლავად შემზადება.
როგორ მოვიქცეთ, მივყვეთ დინებას?..
მხსნელი უფლის სიტყვა მოსულია და, როგორ მოვიქცეთ, მიღება-აღიარებით და ქვეყნისგან ამ სიტყვის შობით გადავირჩინოთ თავი (და გადავარჩინოთ სხვაც, მსოფლიოც, თვით იმ მხეცის ნების აღმსრულებლებიც, რომლებიც თავს იღუპავენ, დროში გადაწყვეტილია მათი დაღუპვა!), თუ უარი ვთქვათ და დავიღუპოთ ყველა?..
ვის რა გვემჩნევა, რომ გადარჩენა გვსურს?..
ვის, რომელს რა მიზეზი გვიშლის ხელს (ეს მიზეზები ზემოთ ჩამოვთვალეთ), რომ `გამოცდა~ არ ჩავაბაროთ, ან ვერ ჩავაბაროთ?..
ვინ ვართ და რანი ვართ?.. ვისთან ვართ, და რასთან ვართ?..
- რა მნიშვნელობა აქვს ცალ-ცალკე რას ვიტყვით, ან სხვათა გასაგონად რას ვიტყვით, - უფალს ჩვენი გულისთქმანიც ესმის! - შედეგი აჩენს, და გამოაჩენს ჩვენს რაობას, - ხე ნაყოფით შეიცნობაო!..
ნაყოფი - ხელმოწერების შეგროვებაა `სიცოცხლის წიგნისთვის~;
ნაყოფი - ხელისუფალის, პრეზიდენტის შეცვლაა `ღმერთის წარმოგზავნილით~, რომელსაც ჩავაბარებთ ერი უფლებამოსილებას, ქვეყანაში ახალი მართვის სისტემით ახალი ყოფითი ცხოვრების დასამკვიდრებლად.
და ეს ყველაფერი უნდა მოვასწროთ ღმერთისგან დადგენილი `40 დღის~ გასვლამდე, ამ წლის 9 აპრილის დღის 2 საათამდე...
ღმერთი ჩვენს გასაკეთებელს არ გააკეთებს.
ღმერთს - სიტყვას ამჯერად ჯვარზე ვერ გავაკრავთ...
მეორედ მოსვლა, ღვთაებრივი აქტით, განკითხვას ნიშნავს, განკითხვას გულისხმობს.
~განკითხვა~, ეს ნიშნავს საკუთარი თავიდან `გამოსვლას~, გან-ზე გასვლას და საკუთარი თავისთვისვე კითხვის დასმას: - `რა გინდა: სიკვდილი თუ სიცოცხლე?~.. (~გან-კითხვა~...).
`სიკვდილი~, თხებში ჩაწერას, ანუ მხეცთან, ანტისიტყვასთან დარჩენას ნიშნავს - მეორედ მოსული უფლის სიტყვის ურწმუნოებით, ამ სიტყვის მოთხოვნების შესრულებაზე უარის თქმით;
`სიცოცხლე~ ცხვრებში ჩაწერას, ანუ უფალთან, მეორედ მოსულ სიტყვასთან მოსვლას, მასთან დარჩენას ნიშნავს - მხეცის, ანტისიტყვის მოთხოვნის შესრულებაზე უარის თქმით, რაც თავის მხრივ მის ძლევას ნიშნავს.
მეორედ მოსვლაა!.. სულიერი პროცესია და ჩვეულებრივი თვალით მისი დანახვა არ ხდება, (შეიცნობა მხოლოდ ნიშნებით; ვერ ვხედავთ, არ გვჯერა, მაგრამ მეორედ მოსვლაა!...
~არ მჯერა~, საქმეს ვერ უშველის, როგორც ვერ უშველის ქვეყანას, და შედეგს ვერ შეცვლის თქმა: -~არ ვიცოდი~...
თუ იქნა დროულად შეგროვებული ხელმოწერები `სიცოცხლის წიგნისთვის~ ხელისუფალი-პრეზიდენტიც გამოთქვამს და გამოხატავს ნებას ადგილი დაუთმოს `ღმერთის წარმოგზავნილს~ - ერის მოთხოვნით!.. ხელმოწერები არის დასტური ერის მოთხოვნისა!).
- არის გამოსავალიც: თუ არ გვჯერა, და ვისაც არ გვჯერა, ვცადოთ, და ვნახოთ!..